Familiebezoek, Kiwicountry en Coromandel

Beste Familie en vrienden,

Allereerst iets over de Nieuw-Zeelandse bevolking. De mensen zijn hier allemaal erg vriendelijk en behulpzaam. Waar je ook komt op de campings, in de winkels etc., meestal wordt je begroet met Hai ( Ik weet niet of ik het goed schrijf) of Goodmorning, how are you today? Het prijsniveau in de winkels ligt wat de supermarkten betreft duidelijk hoger dan in Nederland. Ook verschilt het assortiment per artikel. B.v. vleeswaren zijn voornamelijk ham, salami en heel veel soorten bacon. Gerookte soorten ham kent men hier nauwelijks. Ook de wijnen, voornamelijk uit Australië, zijn duurder dan in Nederland. Men kent maar 1 vlasoort: custard vanille. Yoghurt kent men weer in vele varianten. Pure chocola zie je niet heel veel, wel melk en drop kent men hier niet. Daarentegen zijn de entreeprijzen voor bezoek aan museums en andere attracties duidelijk lager dan in Nederland.

Het weekend van 1 en 2 maart stond in het teken van familiebezoek. Mijn oudste neef Bertus is in de jaren 50 met zijn toenmalige vriendin Willy geëmigreerd naar Nieuw-Zeeland en hier getrouwd. Onze herinnering aan hen dateert o.a. van 53 en 44 jaar geleden. Het was zeer bijzonder Willy na zoveel jaren opnieuw te ontmoeten. Bertus is  6 jaar geleden helaas vrij plotseling overleden. Zaterdagavond werden we uitgenodigd om bij mijn achterneef en zijn vrouw, Ron en Anneke, te komen eten. Zij kan voortreffelijk koken, het was heerlijk en erg gezellig. De volgende dag zijn we met Willy naar de Reformed Church van Hamilton geweest. Deze kerk in gesticht door Nederlandse emigranten, waarin Bertus en Willy een belangrijke rol hebben gehad. Zo is het ontwerp van deze kerk door Bertus gemaakt. Ook dat was een heel bijzondere ervaring om juist in die kerk een kerkdienst mee te maken. 

De volgende dag, maandag, zijn we  's morgens op de koffie geweest bij Joop en Sannie Termaat. Zij wonen ook in Hamilton. Joop is een broer van Aart Termaat, voor Lelystedelingen geen onbekend persoon. Joop woont al 60 jaar in Nieuw-Zeeland. Ook dat was een bijzondere ontmoeting.

Daarna werd het hoog tijd om onze reis voort te zetten. We zijn richting de oostkust gereden, eerst naar Cambridge en Tirau en daarna richting Tauranga. Daarna een 20 kilometer langs de kust naar beneden naar Te Puke. Daar hebben we alle aspecten van de industrie, van de teelt tot de verwerking, bekeken in een kiwi-exportboomgaard, genaamd Kiwifruit Country. Een rondrit in een kiwitreintje laat je al deze aspecten zien. De oogst van de kiwi vindt in de maanden april t/m juli plaats door de inhuur van duizenden arbeidskrachten uit Indonesië, Maleisië en de Filipijnen. Deze seizoenarbeiders, waaronder vele backpackers werken dan 10 uur per dag, 60 uur per week tegen een uurloon van NZD 15.00 per uur. Na afloop gaan ze meestal met ongeveer NZD 8.000 tot 10.000 naar huis of gaan daarvan vakantie vieren in Nieuw-Zeeland.

Daarna terug gereden naar Tauranga en vervolgens omhoog naar Coromandel Peninsula. Een prachtig schiereiland aan de oostkust van Nieuw-Zeeland.  De weg omhoog was smal en bochtig, maar opnieuw met schitterende uitzichten op de heuvels en de Pacific Ocean. Na een lange rit hebben we overnacht in Whenuakite. De volgende morgen hebben eerst Hot Water Beach bezocht. Een bepaalde poel aan het strand geeft heet water, wat wel 60-64 graden heet kan zijn. Diep in de grond onder de poel is het zelfs 170 graden. De poel is dan ook omgeven met waarschuwingsborden. Daarna doorgereden naar Ferry Landing, waar we met een veerbootje naar de overkant zijn gevaren en waar we koffie hebben gedronken. Daarna doorgereden naar Coromandel aan de andere kant van het schiereiland. Aldaar weer een bijzondere attractie bezocht, DrivIng Creek Railway. Deze railway is gesticht door pottenbakker, Barry Brickel, om een kauri-herbeplantingsproject te steunen. De kauri is een boomsoort in Nieuw-Zeeland. De smalspoorlijn voerde ons in ruim 1 uur in speciaal ontworpen rijtuigen door inheemse bossen, via tunnels en over bruggen, naar een uitkijkpunt hoog boven Coromandel. Daarna reden we om 17.00 uur weg uit Coromandel en zijn via de andere kant van het schiereiland via de SH 25, SH 2 en SH 1 tot even boven Auckland gereden, waar we in Orewa Beach hebben overnacht. De dag daarna zijn we daar gebleven om de was te doen.  

Groeten van Jaap en Sjoukje Zwarteveen